Ο Αλκαράθ στο σκληρό στο τέλος της περιόδου: το σύνδρομο Ναδάλ;
Νικάει όλους πριν σβήσει με την πλησίαση του Νοεμβρίου: το σενάριο επαναλαμβάνεται για τον Κάρλος Αλκαράθ. Μια κατάσταση που θυμίζει αυτή του συμπατριώτη του Ραφαέλ Ναδάλ.
Νικημένος από την αρχή στο Παρίσι, ο Ισπανός φαίνεται να αναπαράγει τα ίδια σχήματα με τον Ραφαέλ Ναδάλ. Κούραση, κλειστοί γήινοι χώροι και ημερολόγιο: η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται και μπορεί να γίνει η μεγαλύτερή του πρόκληση για το μέλλον.
Αποκλεισμένος από την πρώτη του συμμετοχή στο Masters 1000 του Παρισιού από τον μαχητικό Κάμερον Νόρι, ο Κάρλος Αλκαράθ επιβεβαίωσε αυτό που πολλοί υποπτεύονταν: στο τέλος της περιόδου, το τένις του χάνει τη μαγεία του.
Κι όμως, οι αριθμοί δεν λένε ψέματα. Από το 2022, το έτος της έκρηξής του ανάμεσα στους γίγαντες του κυκλώματος, ο Αλκαράθ παρουσιάζει μια σταθερή πτώση απόδοσης καθώς προχωρά το έτος.
- Ανάμεσα στον Μάρτιο και τον Ιούλιο, έχει ποσοστό νικών σχεδόν 90%
- Τον Οκτώβριο, πέφτει στο 61,9%
- Τον Νοέμβριο, φτάνει στο 54,5%
Το φαινόμενο δεν περιορίζεται σε στατιστικά. Στα Masters 1000, ο Αλκαράθ έχει κατακτήσει ήδη έξι διαφορετικά τουρνουά, αλλά ποτέ αυτά της Σαγκάης ή του Παρισιού, τα δύο τελευταία της περιόδου. Όσον αφορά τα ATP Finals, έχει κερδίσει μόνο τρεις αγώνες από επτά. Μια ανωμαλία για έναν παίκτη αυτού του επιπέδου.
Δύσκολο λοιπόν να μην σκεφτεί κανείς τον Ραφαέλ Ναδάλ. Η σκιά του Μαγιορκινού αιωρείται πάνω από κάθε ανάλυση του Αλκαράθ, και δικαιολογημένα: οι δύο Ισπανοί μοιράζονται αυτή τη φθίνουσα καμπύλη στο τέλος της περιόδου.
Ο Ναδάλ δεν κέρδισε ποτέ το Masters 1000 του Παρισιού, και ποτέ δεν σήκωσε το τρόπαιο των ATP Finals παρά τις έντεκα συμμετοχές του. Δύο σκοτεινές ζώνες σε μια ωστόσο μνημειώδη καριέρα.
Για αυτόν τον λόγο, ο Αλκαράθ θα πρέπει πλέον να αποδείξει ότι είναι ικανός. Γιατί σε αυτόν τον ρυθμό, το φθινόπωρο θα παραμείνει γι' αυτόν η εποχή που το φως σβήνει.
Παρισι 
