Εμφανίσεις, λογότυπα και εξατομικευμένες συλλογές: οι μάρκες επενδύουν εκατομμύρια στους παίκτες, μετατρέποντας κάθε αγώνα σε παγκόσμια διαφημιστική βιτρίνα.
Σχεδιασμένο ως ένα τολμηρό στοίχημα για την προετοιμασία της εποχής μετά το Big 3, το Masters Next Gen ανέτρεψε τους κώδικες του σύγχρονου τένις. Ένα πρωτοποριακό, οραματικό τουρνουά, που όμως σήμερα αναζητά την ταυτότητά του.
Κάμερες πανταχού παρούσες, επόπτες γραμμών υπό εξαφάνιση, λάθη που επιμένουν παρά τα πάντα: η τεχνολογία γοητεύει όσο και διχάζει. Το τένις, σε ένα σταυροδρόμι, αναζητά ακόμη την ισορροπία του ανάμεσα στην πρόοδο και το συναίσθημα.
Πίσω από τα χαμόγελα των βάθρων, μια ρωγμή επιμένει: αυτή των επιβραβεύσεων. Μεταξύ αθλητικής δικαιοσύνης, τηλεοπτικής τηλεθέασης και οικονομικού βάρους, το τένις αναζητά ακόμα τη σωστή φόρμουλα — αλλά η ισότητα παραμένει ένας αγώνας χωρίς νικητή.
Τολμούν να προκαλέσουν το σύστημα. Το 2005, η Σερένα και η Βένους Williams, με την υποστήριξη του Billie Jean King, ξεκίνησαν μια ιστορική μάχη για την ισότητα στις αποδοχές στο τένις. Δύο χρόνια αργότερα, το Γουίμπλεντον και το Ρολάν Γκαρός τελικά υποχώρησαν. Αλλά πίσω από τις συμβολικές νίκες, οι διαφορές παραμένουν ακόμα και σήμερα.
Μεταξύ νοσταλγίας και ελπίδας, οι οπαδοί ονειρεύονται μια τελευταία συνεργασία στο διπλό μεταξύ της Σερένα και της Βένους Ουίλιαμς. Ο Γκρεγκ Ρουσέντσκι αναφέρει μια πιθανή επιστροφή των δύο αδελφών στο γρασίδι του Γουίμπλεντον ή κάτω από τους προβολείς του US Open
Όλα ξεκίνησαν από ένα νικητήριο μπάκχαντ… αλλά ανακοινώθηκε ως λάθος. Το 2004, η Σερένα Γουίλιαμς βίωσε μια από τις μεγαλύτερες αδικίες της καριέρας της. Εκείνη τη μέρα, το τένις μετατοπίζεται σε μια νέα εποχή: αυτή της τεχνολογίας στην υπηρεσία της αλήθειας.