Ναδάλ: Επιστρέφει στις τελευταίες του χρόνια στον κύκλο: «Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γύρισα σπίτι μου και είπα ότι τελείωσε»
Θρύλος του τένις και μέλος του διάσημου Μεγάλου 3 που κυριάρχησε στο τένις για αρκετές δεκαετίες, ο Ραφαέλ Ναδάλ έθεσε τέλος στην λαμπρή του καριέρα στο τέλος του 2024, με την ευκαιρία του Final 8 του Κυπέλλου Davis στην πατρίδα του, στη Μάλαγα.
Αφού αγωνίστηκε στον πρώτο αγώνα μονών εναντίον του Μπότικ φαν ντε Ζάντσχουλπ (ήττα 6-4, 6-4), ο Ισπανός έβαλε τέλος στην καριέρα του, αφού πέρασε αρκετούς μήνες με προβλήματα εξαιτίας επαναλαμβανόμενων φυσικών προβλημάτων.
Νικητής 92 τίτλων στην παγκόσμια κυκλοφορία, συμπεριλαμβανομένων 22 Grand Slams, 36 Masters 1000 και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στα μονά, ο Ναδαλιώτης έγραψε τη δική του γραμμή στην ιστορία του τένις, στην ίδια γενιά με τους δύο κύριους ανταγωνιστές του, Ρότζερ Φέντερερ και Νόβακ Τζόκοβιτς.
Καλεσμένος στο podcast Served With Andy Roddick, παρέα με τον πρώην αμερικανό πρωταθλητή, ο Ναδάλ επέστρεψε στις τελευταίες χρονιές της καριέρας του που οδήγησαν στην απόφασή του να αποσυρθεί.
«Σε γενικές γραμμές, είμαι θετικός άνθρωπος. Οι τελευταίες χρονιές ήταν δύσκολες, έχω ζήσει δύσκολες στιγμές διανοητικά, έπρεπε να αποδεχτώ ορισμένα πράγματα κατά τη διάρκεια της αποκατάστασής μου.
Στο τέλος, θα έλεγα ότι ήταν ένα βουνό συναισθημάτων. Είναι δύσκολο να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι με λόγια. Για να δούμε τα πράγματα σε προοπτική, το 2022, κέρδισα τους δύο πρώτους Grand Slams της σεζόν, αλλά τραυματίστηκα στους κοιλιακούς στους προημιτελικούς του Wimbledon.
Δεν μπορούσα να παραστώ στο γήπεδο για τους ημιτελικούς (ενάντια στον Κύργιο). Λίγες ημέρες πριν το US Open την ίδια χρονιά, είχα υποτροπήσει. Στη συνέχεια, έγινα πατέρας, γεγονός που άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τα πράγματα για το τέλος της σεζόν.
Είπα στον εαυτό μου: 'Εντάξει, θα προετοιμαστώ για να ξεκινήσω καλά το 2023.’ Στο δεύτερο τουρνουά της σεζόν μου στο Australian Open εναντίον του Μακένζι ΜακΝτόναλντ, υπέστην σοβαρό τραυματισμό στο ισχίο (είχα χάσει σε τρία σετ στον δεύτερο γύρο στη Μελβούρνη ως υπερασπιστής του τίτλου), και για μένα, όλη η πραγματική διαδικασία αποκατάστασης ξεκίνησε τότε.
Θεωρητικά, ήταν ένας τραυματισμός από τον οποίο θα έπρεπε να έχω αναρρώσει κανονικά, και ακόμη κι αν είχε πάρει περισσότερο χρόνο, θα έπρεπε να είχα γιατρέψει πλήρως. Προπονήθηκα, προπονήθηκα και προπονήθηκα ξανά, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελα.
Μετά από συζήτηση με αρκετούς ειδικούς, αποφάσισα να κάνω χειρουργική επέμβαση. Ήταν μια σημαντική επέμβαση, αλλά οι γιατροί μου είπαν ότι θα μπορώ να επιστρέψω στην ανταγωνιστική δράση.
Έκανα αποδεκτή την πρόκληση. Εκείνη τη στιγμή, υπήρχαν αμφιβολίες αλλά αποφάσισα να πολεμήσω. Ήμουν 37 χρονών, είπα στον εαυτό μου: 'Ίσως είναι η στιγμή να κάνω αυτή την επέμβαση και θα δούμε.’
Μερικούς μήνες πριν, ήμουν από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου και αγωνιζόμουν για να κερδίσω τους μεγαλύτερους τίτλους της κυκλοφορίας και απολάμβανα αυτό που έκανα στο γήπεδο.
Μετά την επέμβαση, προσπάθησα να επιστρέψω, τα πράγματα κύλησαν περισσότερο ή λιγότερο καλά, αλλά η ανάρρωση πήρε έξι με επτά μήνες.
Όταν επέστρεψα στο γήπεδο για να προπονηθώ, ένιωθα καλά, αλλά ένιωθα ότι δεν μπορούσα να πατήσω όπως πριν, ήμουν περιορισμένος στις κινήσεις μου. Δώσα μια περίοδο προσαρμογής για να δω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Όσον αφορά το τένις, ένιωθα ανταγωνιστικός, δεν είχα την αίσθηση ότι είχα χάσει δύναμη στο χτύπημα. Όλοι αυτοί οι μήνες ήταν δύσκολοι, αλλά πολέμησα. Ένιωθα ικανός να επιστρέψω στην ανταγωνιστική δράση, αλλά δεν μπορούσα να κινηθώ στο γήπεδο τόσο καλά όσο πριν.
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γύρισα σπίτι μου και είπα ότι τελείωσε. Δεν είχε πλέον κανένα νόημα να παίζω, δεν ένιωθα σε θέση να επιστρέψω στο καλύτερο επίπεδό μου με όλα αυτά τα φυσικά προβλήματα», ανέπτυξε ο Ναδάλ.
