«Η μητέρα μου ήταν εκεί»: Ο Μπερετίνι διηγείται τη συγκινητική του στιγμή με την Ολυμπιακή Φλόγα στη Ρώμη
Ο Ματέο Μπερετίνι ονειρευόταν εδώ και πολύ καιρό να εκπροσωπήσει τη χώρα του με άλλο τρόπο εκτός από ένα γήπεδο.
Και αυτή την εβδομάδα, ανάμεσα στα ρωμαϊκά λιθόστρωτα και τους χειροκροτήματα, το όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Πράγματι, με την προσέγγιση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Μιλάνο-Κορτίνα 2026, ο 29χρονος παίκτης είχε την τιμή να κουβαλήσει την Ολυμπιακή Φλόγα.
«Είμαι τόσο συγκινημένος! Η μητέρα μου ήταν εκεί, να με βλέπει να τρέχω με τη φλόγα· ήταν υπέροχο», δηλώνει συγκινημένος.
«Η φλόγα αντιπροσωπεύει ό,τι κρύβεται πίσω από τον αθλητισμό»
Αλλά για τον Μπερετίνι, αυτή η φλόγα δεν ήταν απλώς μια σκυτάλη. Ήταν μια περίληψη δύο δύσκολων σεζόν.
«Είναι μια επιτυχία που προέρχεται από όλες τις επιτυχίες μου. Είμαι πολύ περήφανος», εξηγεί.
Έτσι, ο παίκτης είδε σε αυτή τη χειρονομία μια αναγνώριση για ό,τι προσέφερε στον ιταλικό αθλητισμό: τον τελικό του στο Γουίμπλεντον, τον κινητήριο ρόλο του στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ντέιβις 2024, μεταξύ άλλων.
Γιατί πέρα από το τένις, ο Μπερετίνι ήθελε να υπενθυμίσει την ίδια την ουσία του αθλητισμού. Αυτό που δεν βλέπουμε.
«Η φλόγα αντιπροσωπεύει ό,τι κρύβεται πίσω από τον αθλητισμό. Είναι σύμβολο συμπερίληψης, ενότητας. Ο αθλητισμός είναι ενότητα και θυσία, νίκες και ήττες, αλλά είναι πολύ περισσότερα από αυτά.»
Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, τη βίωσε ως φόρο τιμής σε όλους τους αθλητές, σε όλα τα αθλήματα.
Κύπελλο Ντέιβις: ανάμεσα σε μεταρρυθμίσεις, κριτικές και εθνική κουλτούρα 
Το παράδοξο που διχάζει το τένις: ανάμεσα σε εξαντλημένους παίκτες, κορεσμένο καλεντάρι και επιδείξεις που πολλαπλασιάζονται 
Διαμόρφωση μελλοντικών πρωταθλητών: εστίαση στην παρακμή του γαλλικού δημόσιου μοντέλου απέναντι στις ιδιωτικές ακαδημίες 
Απειλεί το padel το τένις; Εμβάθυνση στην επανάσταση που ταράζει την καθιερωμένη τάξη