Κύπελλο Ντέιβις 2010: Πώς ο Τζόκοβιτς άλλαξε την τύχη της Σερβίας σε ένα σαββατοκύριακο

Arthur Millot

le 13/09/2025 à 18h49

1 min to read

Clement Djokovic Llodra Monfils Simon Tipsarevic Troicki Zimonjic

Στις 5 Δεκεμβρίου 2010, η Σερβία κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Ντέιβις στην ιστορία της, στο Βελιγράδι, νικώντας τη Γαλλία με 3-2. Αλλά αυτό που τα νούμερα δεν λένε είναι η συναισθηματική ένταση εκείνου του σαββατοκύριακου, που ενσαρκώθηκε από έναν υπερβατικό Νόβακ Τζόκοβιτς, κατεχόμενο από κάτι πολύ περισσότερο από το αθλητικό στοιχείο.

Ο Τζόκοβιτς, τότε νούμερο 3 στον κόσμο, ήξερε ότι αυτός ο τελικός πήγαινε πολύ πέρα από ένα τρόπαιο. Η Σερβία, ακόμα νεαρό έθνος, βγήκε από τη δεκαετία του '90 τραυματισμένη από τον πόλεμο και την απομόνωση. Γι' αυτόν, δεν ήταν απλώς ένας αγώνας για να κερδηθεί, αλλά ένα μήνυμα για να σταλεί.

«Αυτή η στιγμή άλλαξε τη ζωή μου. Έκλαψα σαν παιδί. Δεν ήμασταν παίκτες, ήμασταν στρατιώτες της αγάπης του λαού μας.»

«Δεν έπαιζα για μένα, αλλά για 10 εκατομμύρια ανθρώπους.»

Η σκηνή είναι χαραγμένη σε κάθε σερβική μνήμη: το τελευταίο πόντο του Τρόιτσκι, ο Τζόκοβιτς που πηδάει στην αγκαλιά των συμπαικτών του και το πλήθος της Αρένα Βελιγραδίου που εκρήγνυται. Η σερβική ομάδα, με επικεφαλής τους Τζόκοβιτς, Τίπσαρεβιτς, Τρόιτσκι και Ζίμονιτς, ανέτρεψε την σταθερή ομάδα της Γαλλίας (Μονφίς, Σιμόν, Λιόντρα, Κλεμάν).

Η νίκη μεταμόρφωσε τον Τζόκοβιτς. Μερικές εβδομάδες αργότερα, κατέκτησε το Αυστραλιανό Όπεν 2011. Στη συνέχεια, ακολούθησε μία από τις πιο κυρίαρχες σεζόν στην ιστορία.

«Αυτή η νίκη με απελευθέρωσε. Μου έδωσε μια δύναμη που δεν υπενόησα. Κατάλαβα ότι μπορούσα να καταφέρω τα πάντα.»

Τέλος, θυμόμαστε μία από τις πιο μυθικές σκηνές του κάτοχου ρεκόρ Γκραν Σλαμ, όταν εκπλήρωσε την υπόσχεσή του ξυρίζοντας τα μαλλιά του μπροστά σε ένα πλήθος σε έκσταση.