« Δένω τα ρακέτα των άλλων για 5€ και μερικοί κοιμόντουσαν στην τροχόσπιτο μου», ο Brown εξηγεί την προηγούμενη ζωή του στο δευτερεύον κύκλωμα

Πλέον συνταξιούχος του επαγγελματικού τένις, ο Dustin Brown ήταν καλεσμένος στο The Changeover Podcast, όπου μίλησε μεταξύ άλλων για τα πρώτα του βήματα στο κύκλωμα Futures και τον τρόπο ζωής του.

Δηλώνει: «Στα τέλη του 2002, αρχές 2003, είχαμε τουρνουά Futures στην Τζαμάικα. Μετά, το 2004, ήμουν 500ος ή 600ος και προσπαθούσαμε να δούμε πώς θα συνέχιζα και πώς θα χρηματοδοτούσα όλα αυτά στην Ευρώπη.

Δεν ήταν ρεαλιστικό να παίζω όλη μου την καριέρα μόνο στην Τζαμάικα και ίσως λίγο στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Έπρεπε να επιστρέψω στην Ευρώπη.

Η μητέρα μου είχε την ιδέα να ψάξουμε για αυτοκίνητα. Αρχικά είδα ένα λεωφορείο Volkswagen, που ήταν πολύ ακριβό. Τελικά πήγα σε ένα κατάστημα Volkswagen, όπου είδα μια μεταχειρισμένη τροχόσπιτο.

Ήταν τεράστια και φθηνότερη από το λεωφορείο. Το συζήτησα με τη μητέρα μου και κατάφεραν να το χρηματοδοτήσουν.

Η Ιταλία και η Ισπανία είχαν μεγάλο αριθμό τουρνουά Futures, όπως και η Τζαμάικα. Μπορούσα να παίξω στην ίδια χώρα, απλώς έπρεπε να μετακινηθώ από μια πόλη στην άλλη.

Είχα μηχανή για να δένω ρακέτα, και δένονα και των άλλων για 5€. Ο τοπικός δένων δεν είχε πολλή δουλειά (γέλια).

Παρκάριζα το βαν μου στο κλαμπ του τουρνουά. Ο καλύτερος μου φίλος ήταν ο υπεύθυνος συντήρησης του κλαμπ, γιατί ήταν αυτός που μου έδινε πρόσβαση στο ρεύμα.

Ήταν το πρώτο άτομο που πήγαινα να δω και του ζητούσα αν μπορούσα να έχω ρεύμα. Σήμερα, αυτό δεν θα ήταν πλέον δυνατό.

Τότε, είχα ένα καλώδιο 100 ή 150 μέτρων. Μπορεί να μην λειτουργούσε δύο ή τρεις φορές, ήταν απαίσιες εβδομάδες, ο υπολογιστής μου και η μηχανή δέσμευσης δεν δούλευαν.

Είχα αέριο, μια φιάλη, οπότε μπορούσα να μαγειρέψω και να ζεσταθώ. Υπήρχαν επίσης άνθρωποι που κοιμόντουσαν στην τροχόσπιτο μου, το ξενοδοχείο ήταν ακριβό.

Έτσι έλεγα στους ανθρώπους: ‘Δώστε μου 20, 30 δολάρια και μπορείτε να κοιμηθείτε στο σπίτι μου.’ Είχα τρία διπλά κρεβάτια μέσα.»