Ο Τιέμ αποχαιρετά - Μια αναδρομή σε μια εξαιρετική καριέρα

Ο Dominic Thiem και το επαγγελματικό τένις τελείωσαν και επίσημα.

Ηττήθηκε με straight sets από τον Luciano Darderi στον πρώτο γύρο του ATP 500 στη Βιέννη την Τρίτη (7-6, 6-2), το πρώην νούμερο 3 της παγκόσμιας κατάταξης άφησε τις ρακέτες του για τα καλά.

Αδιανόητη πριν από μερικά χρόνια, αυτή η απόφαση, σε ηλικία μόλις 31 ετών, μοιάζει μάλλον λογική.

Μακριά από το να αφήσει αδιάφορους τους οπαδούς του, ο Αυστριακός κατάφερε να αφήσει το στίγμα του σε μια ολόκληρη γενιά παικτών και φιλάθλων.

Εκτιμώμενος τόσο για το επιθετικό, αισθητικό τένις του όσο και για την ασυνήθιστη αίσθηση του fair play, ο "Dominator" είναι πιθανό να αφήσει ένα μεγάλο κενό πίσω του.

Λιγότερο από 24 ώρες μετά τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του, ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αναδρομή στην τεράστια καριέρα του νικητή του US Open 2020.

- Thiem, ένα παιδί θαύμα από την κούνια του

Ο Dominic Thiem ήταν προορισμένος να γίνει ένας σπουδαίος παίκτης. Γεννημένος στο Wiener Neustadt, λίγο έξω από τη Βιέννη, ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο τένις σε νεαρή ηλικία.

Παίζοντας στην ακαδημία τένις στη Βιέννη, όπου εργάζονται και οι δύο γονείς του, οι δυνατότητές του έγιναν γρήγορα εμφανείς.

Αντιλαμβανόμενος τις δυνατότητές του, ο Gunter Bresnik, πρώην προπονητής των Becker, McEnroe και Lecomte, τον ανέλαβε το 2002, όταν ο "Domi" ήταν μόλις 9 ετών. Η συνεργασία τους διήρκεσε τελικά 17 χρόνια (2002 έως 2019).

Ο Bresnik προσπάθησε γρήγορα να αναπτύξει το παιχνίδι του προστατευόμενού του. Προσκαλώντας τον να υιοθετήσει ένα backhand με το ένα χέρι, πίεσε σταδιακά τον Αυστριακό να επιλέγει όλο και πιο επιθετικό τένις.

- Ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα

Μετά από ένα επιτυχημένο πέρασμα από τις τάξεις των juniors (συμπεριλαμβανομένου ενός τελικού στο Roland Garros) και μερικές εμφανίσεις στο κύκλωμα ATP, ο Thiem έγινε τελικά επαγγελματίας σε ηλικία 19 ετών, το 2012.

Κατακτώντας γρήγορα τους πρώτους του τίτλους στο δευτερεύον κύκλωμα, η άνοδός του ήταν ραγδαία. Μέσα σε δύο χρόνια, έφτασε στην 137η θέση στον κόσμο (ανέβηκε 503 θέσεις).

Πιο επιτακτικός από ποτέ, ο Αυστριακός πρόκειται να φτάσει σε άλλο ένα ορόσημο το 2014. Κερδίζοντας 35 φορές εκείνη τη χρονιά, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων αξιοσημείωτων πρώτων επιτυχιών (νίκησε τον Wawrinka στη Μαδρίτη και έφτασε μέχρι τους οκτώ στο US Open), έσπρωξε τις πόρτες του top 100 και έφτασε ακόμα και στην 39η θέση στον κόσμο.

Το 2015, κατέβασε λίγο ταχύτητα, αλλά συνέχισε να κερδίζει πολλά, κατακτώντας τελικά τους τρεις πρώτους του τίτλους ATP (Νίκαια, Umag, Gstaad) και εισχωρώντας στην πρώτη 20άδα του κόσμου.

- Όταν ο "Domi" έγινε "Dominator" (2016-2019)

Από το 2016 και μετά, ο Thiem άλλαξε εντελώς κατηγορία. Μπήκε γρήγορα στο top 10 και πέτυχε τα πρώτα του σημαντικά αποτελέσματα σε Grand Slam.

Μόνο το 2016, νίκησε τον Nadal στο χώμα (6-4, 4-6, 7-6 στο Μπουένος Άιρες), τον Federer στο γρασίδι (3-6, 7-6, 6-4 στη Στουτγάρδη), έφτασε στα ημιτελικά του Roland Garros (ηττήθηκε από τον Djokovic) και κατέκτησε άλλους τέσσερις τίτλους στο κυρίως κύκλωμα.

Από τότε, ο "Dominator" καθιερώθηκε στο top 10 του κόσμου, όπου παρέμεινε για πέντε ολόκληρα χρόνια.

Στη συνέχεια, ο Αυστριακός σταθεροποιήθηκε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά ποτέ δεν έφτασε στην κορυφή.

Το 2017 και το 2018, διατήρησε τη θέση του χωρίς να καταφέρει πραγματικά να απειλήσει τους καλύτερους παίκτες του πλανήτη. Εκτός από το χώμα.

Όλο και πιο εντυπωσιακός στην επιφάνεια, έφτασε μέχρι και στον τελικό του Γαλλικού Όπεν το 2018, για να τον σταματήσει ο Ναδάλ.

- Ντόμι, ο γίγαντας

Το 2019, κάτι αλλάζει. Ένα γυάλινο ταβάνι έχει σπάσει.

Ενισχυμένος από πολύ πιο επιθετικό τένις, ο Βιεννέζος παίζει πλέον πολύ κοντά στη γραμμή του και στερεί χώρο και χρόνο από τους αντιπάλους του.

Κατέκτησε τον τίτλο στο Indian Wells τον Μάρτιο, κερδίζοντας τον Federer σε έναν εξαιρετικό τελικό (3-6, 6-3, 7-5), και στη συνέχεια απόλαυσε μια πολύ υψηλού επιπέδου χωμάτινη σεζόν.

Κέρδισε τη Βαρκελώνη χωρίς να χάσει σετ και έφτασε πιο κοντά από ποτέ στην κατάκτηση του τίτλου στο Παρίσι. Έριξε τον Τζόκοβιτς στα ημιτελικά μετά από έναν μνημειώδη αγώνα, και μάλιστα έπαιξε επί ίσοις όροις με τον Ράφαελ Ναδάλ για περισσότερες από 2 ώρες στον τελικό του Γαλλικού Όπεν.

Τελικά, έσκασε κάτω από τα χτυπήματα του Μαγιόρκα, αλλά φαίνεται πως έδωσε ραντεβού για το μέλλον (6-3, 5-7, 6-1, 6-1, 6-1).

Το 2020, θα φτάσει επιτέλους στο Άγιο Δισκοπότηρο. Σε μια χρονιά που διακόπηκε από το Covid-19, ο Thiem έφτασε για πρώτη φορά στον τελικό του Australian Open, χάνοντας από τον Djokovic μετά από 4ωρη μάχη (6-4, 4-6, 2-6, 6-3, 6-4).

Μην εγκαταλείποντας τις ελπίδες του, πρόσθεσε τελικά το όνομά του στη λίστα των νικητών Grand Slam στη Νέα Υόρκη την ίδια χρονιά.

Σε ένα US Open που διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών και σημαδεύτηκε από τον αποκλεισμό του Novak Djokovic, ο Αυστριακός ανέτρεψε τον Alexander Zverev στο τέλος ενός απίστευτου τελικού (2-6, 4-6, 6-4, 6-3, 7-6).

- Η απρόβλεπτη κάθοδος στην κόλαση

Από το 2021 και μετά άρχισαν να συμβαίνουν τα απρόοπτα.

Εκεί που όλοι έβλεπαν τον Dominic Thiem ως έναν πρωταθλητή ικανό να κερδίσει τα πάντα, ο Αυστριακός κατέρρευσε.

Τον Ιούνιο του 2021, υπέστη έναν τρομερό τραυματισμό στον καρπό από τον οποίο δεν θα αναρρώσει ποτέ.

Με εξαίρεση έναν τελικό στο Kitzbuhel, ο "Domi" δεν θα ενθουσίαζε ποτέ ξανά τους οπαδούς του, καταστραμμένος από έναν ανεπανόρθωτο τραυματισμό.

Μετά από τρία χρόνια ατελείωτης μάχης, το 2024 θα ήταν τελικά η χρονιά της αποδοχής.

Το σώμα του, και πιο συγκεκριμένα ο καρπός του, απλά δεν μπορούσε να αντέξει άλλο την πίεση της ζωής ως επαγγελματίας παίκτης.

Και κάπως έτσι τελειώνει η όμορφη ιστορία του Dominic Thiem, του αστέρα του τένις που δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι τόσο βραχύβιος.

Μόνο ένα πράγμα ακόμα να πω. Εκ μέρους όλων των οπαδών του τένις: "Danke Domi!