« 30 000 € ανά έτος, κοινόχρηστα δωμάτια, θυσίες »: η ωμή αλήθεια ενός παίχτη εκτός του Top 150

Ήταν 60ος στον κόσμο (2021), σήμερα κοιμάται σε δίκλινα δωμάτια για να εξοικονομήσει. Σε μια συγκινητική μαρτυρία, ο Stefano Travaglia (232ος) αποκαλύπτει τη σκοτεινή πλευρά του επαγγελματικού τένις.

Σε έναν κόσμο όπου τα φώτα της δημοσιότητας φωτίζουν τα επιτεύγματα των Djokovic, Alcaraz ή Sinner, η μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών παικτών εξελίσσονται μακριά από τις κάμερες, στην ανωνυμία των τουρνουά Challenger, σε άδεια γήπεδα και με συχνά άδεια πορτοφόλια επίσης.

Ο Stefano Travaglia, πρώην νούμερο 60 παγκοσμίως, είναι σήμερα θλιβερά μέλος αυτής της κατηγορίας. Σε μια συνέντευξη στη La Gazzetta dello Sport, ο Ιταλός εξέφρασε με ωμά λόγια μια πραγματικότητα που για πολύ καιρό αγνοήθηκε: το να είσαι επαγγελματίας παίκτης τένις εκτός του top 150 συχνά σημαίνει να ζεις σε συνθήκες επισφάλειας.

Το 2024, ο Travaglia τελείωσε τη σεζόν με καθαρό κέρδος 30 000 ευρώ. Ένα ποσό που φαίνεται ανειλικρινές όταν γνωρίζεις τις απαιτήσεις του επαγγελματικού τένις σε φυσικό, πνευματικό και οικονομικό επίπεδο. Για σύγκριση, ένας μέσος ποδοσφαιριστής στη Serie C της Ιταλίας (η τρίτη κατηγορία) κερδίζει το διπλάσιο.

Στη μαρτυρία του, ο Travaglia εξηγεί τις θυσίες που πρέπει να κάνει λόγω του ανταγωνιστικού αλλά οικονομικά ασθενούς κυκλώματος των Challenger. Αλλά περισσότερο απ' όλα, απαντά σε εκείνους που του ζητούν γιατί συνεχίζει να παίζει παρά τις συνθήκες αυτές.

«Στην ηλικία μου, χρειάζομαι φυσιοθεραπευτή καθημερινά. Όμως δεν μπορώ. Είναι μια επένδυση που δεν μπορώ να αντέξω. Προσπαθούμε να μένουμε σε δίκλινα δωμάτια για να εξοικονομήσουμε χρήματα.

Όσο για το κύκλωμα Challenger, το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, αρχίζοντας από τα προκριματικά. Οι νέοι παίκτες παράγουν ένα μοντέρνο τένις και δεν φοβούνται τίποτα. Πρέπει να είσαι πολύ καλά προετοιμασμένος σε φυσικό επίπεδο […] Παίζεις πολύ, χωρίς σταματημό, για να συσσωρεύσεις αποτελέσματα, αλλά δυσκολεύεσαι να ανέβεις στην κατάταξη.

Κάποιος μπορεί να με ρωτήσει: "Μα, ποιος σε σπρώχνει να το κάνεις;". Η απάντηση είναι απλή: το πάθος για αυτό το άθλημα και η υποστήριξη ανθρώπων που πιστεύουν σε μένα και με ενθαρρύνουν κάθε μέρα.»