Ο Τζόνσον συγκρίνει τον Αλκαράθ με τη γενιά του Big 3: «Έχω την αίσθηση ότι έχουμε κακομάθει υπερβολικά τα τελευταία 20 χρόνια»
Ο Κάρλος Αλκαράθ, ο οποίος βρίσκεται επί του παρόντος στην 3η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, κατέκτησε τις τελευταίες εβδομάδες τον πρώτο τίτλο της καριέρας του σε κλειστό χώρο στο τουρνουά ATP 500 του Ρότερνταμ.
Ωστόσο, ο Ισπανός είχε αρκετές απογοητεύσεις, με έναν αποκλεισμό στα προημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν από έναν Νόβακ Τζόκοβιτς που δεν ήταν στο 100% των φυσικών του δυνατοτήτων, και ηττήθηκε επίσης πρόωρα στη Ντόχα από τον Γίρι Λεχέτσκα.
Στο podcast Nothing Major, ο πρώην επαγγελματίας Αμερικανός παίκτης Στιβ Τζόνσον συνέκρινε τον Αλκαράθ με τους παίκτες της γενιάς του Big 3 και διαπίστωσε μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ' αυτόν και τους παίκτες που ήταν στο κύκλωμα τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
«Ενάντια στον Λεχέτσκα, ο Αλκαράθ ήταν πολύ επιθετικός, έκανε έναν καλό αγώνα και σχεδόν δεν έκανε λάθη για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Δεν ξέρω ...
Έχω την αίσθηση ότι κακομάθαμε υπερβολικά τα τελευταία 20 χρόνια με τους Φέντερερ, Ναδάλ, Τζόκοβιτς, αλλά και τους Βαβρίνκα, Μάρεϊ, Ντελ Πότρο, Τσονγκά και Μπέρντιχ.
Όταν ήταν στην κορυφή, κυριαρχούσαν απόλυτα στις συναντήσεις τους. Τα τελευταία δύο χρόνια, αυτό δεν είναι αυτό που έχουμε δει στον Αλκαράθ.
Όταν παίζει στο καλύτερό του επίπεδο, είναι καλύτερος από όλους τους άλλους παίκτες, αλλά το μέσο επίπεδό του μπορεί να κυμαίνεται με περιόδους όπου μπορεί να είναι ασυνεπής κατά τη διάρκεια του ίδιου αγώνα, και αυτό φάνηκε, ειδικά σ' αυτόν τον αγώνα στη Ντόχα», δήλωσε ο Τζόνσον.
Κύπελλο Ντέιβις: ανάμεσα σε μεταρρυθμίσεις, κριτικές και εθνική κουλτούρα 
Το παράδοξο που διχάζει το τένις: ανάμεσα σε εξαντλημένους παίκτες, κορεσμένο καλεντάρι και επιδείξεις που πολλαπλασιάζονται 
Διαμόρφωση μελλοντικών πρωταθλητών: εστίαση στην παρακμή του γαλλικού δημόσιου μοντέλου απέναντι στις ιδιωτικές ακαδημίες 
Απειλεί το padel το τένις; Εμβάθυνση στην επανάσταση που ταράζει την καθιερωμένη τάξη