Rublev: "Είναι τρελό πόσο αγχωτικός είναι ο αγώνας για το Masters".
Ο Andrey Rublev είχε άλλη μια νευρική κρίση αυτή την εβδομάδα απέναντι στον Francisco Cerundolo στον δεύτερο γύρο του Paris-Bercy Masters 1000. Αν και ο Ρώσος δεν είναι άγνωστος στο να καταρρέει, το σημερινό πλαίσιο δεν είναι άγνωστο ούτε για τη νευρικότητά του.
Το τέλος της σεζόν πλησιάζει με γοργούς ρυθμούς, και μαζί με αυτό η εμβληματική διοργάνωση του τέλους της τενιστικής χρονιάς: το ATP Finals στο Τορίνο. Πέντε παίκτες έχουν ήδη προκριθεί (Σίνερ, Αλκαράζ, Ζβέρεφ, Μεντβέντεφ και Φριτζ) και τρεις θέσεις είναι ακόμα σε εκκρεμότητα.
Αυτή τη στιγμή, ο Ρούμπλεφ είναι 8ος στην κατάταξη της Race, είναι ένας σοβαρός υποψήφιος για να προκριθεί στο τουρνουά Masters. Όμως αυτή η αβέβαιη θέση και η ανάγκη να τα πάει καλύτερα από τους άλλους παίκτες που βρίσκονται ακόμα στο παιχνίδι έχουν την τάση να τον αγχώνουν υπερβολικά. Το εξήγησε αυτό πριν από την έναρξη του τουρνουά στο Παρίσι-Μπερσί.
Andrey Rublev: "Είναι αγχωτικό. Ναι, είναι αγχωτικό γιατί, κανονικά, δεν κοιτάζω καθόλου την κατάταξη. Δεν παρακολουθώ τα τουρνουά. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, δεν παρακολουθώ την κατάταξη.
Πέρυσι, δεν νομίζω ότι το έκανα, δεν άνοιξα ούτε μια φορά την κατάταξη. Επειδή πέρυσι προκρίθηκα αρκετά νωρίς. Οπότε δεν κοίταξα την κατάταξη όλη τη χρονιά.
Αλλά τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ελέγχω την κατάταξη Race κάθε μέρα. Αυτή είναι η διαφορά με τους βαθμούς. Ελέγχω τα τουρνουά των άλλων παικτών. Ελέγχω την κλήρωση. Είναι τρελό.
Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, όταν παίζω, προσπαθώ να μην τα παρακολουθώ όλα αυτά. Αλλά, φυσικά, ακόμα κι αν δεν το θέλω, γνωρίζω τα αποτελέσματα των άλλων παικτών, δεν πρόκειται να πω ψέματα. Επειδή τα ακούς ή τα βλέπεις ούτως ή άλλως. Αλλά δεν βγαίνω από το δρόμο μου για να ελέγξω πότε παίζουν ή ποιος παίζει και τέτοια πράγματα.
Αλλά όταν χάνω, μπορώ να ελέγξω: "Εντάξει, αυτός ο τύπος παίζει αύριο τέτοια ώρα. Εντάξει, θα δω πώς θα τα πάει". Δεν είναι μια αξιοζήλευτη θέση, αλλά αυτό είναι επίσης μέρος του αθλήματος. Πρέπει να μάθεις να το αντιμετωπίζεις και να το κάνεις με υγιή τρόπο.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, είμαστε όλοι καλά παιδιά: εγώ, ο Casper (Ruud), ο Alex (De Minaur), ο Grigor (Dimitrov) και ο Tommy (Paul). Και όλοι μας γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πολύ καλά. Είναι πραγματικά καλά παιδιά.
Δεν θέλω να έχω την εντύπωση ότι ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλον. Θέλω να έχω την αίσθηση ότι ανταγωνίζομαι τον εαυτό μου. Προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να προκριθώ.
Αν τα καταφέρω, τέλεια. Αν δεν τα καταφέρω, αυτό σημαίνει ότι ένας από αυτούς τα κατάφερε καλύτερα. Και καθώς είναι καλά παιδιά και τους σέβομαι πολύ, θα χαρώ γι' αυτούς".
Παρισι 
