« Ελπίζω να συμβεί όσο πιο αργά γίνεται», δηλώνει η Kostyuk για το τέλος των ουδέτερων σημαιών στο τένις
Η Ουκρανία και η Ρωσία βρίσκονται σε πόλεμο από τον Φεβρουάριο του 2022, κάτι που είχε επιπτώσεις και στο αθλητικό πεδίο. Από εκείνη την ημερομηνία, οι Ρώσοι και Λευκορώσοι αθλητές επιτρέπεται να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς, αλλά υπό ουδέτερη σημαία.
Ως Ουκρανή αθλήτρια που βρίσκεται στο top 30, η Marta Kostyuk γνωρίζει ότι οι εν λόγω παίκτες δεν θα αγωνιστούν όλη τους την καριέρα υπό ουδέτερη σημαία και θα ανακτήσουν τις σημαίες τους όταν έρθει η στιγμή. Εξηγεί την άποψή της σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στα τοπικά μέσα.
«Ο αρχικός στόχος της ATP και της WTA ήταν να αποτρέψουν τον πόλεμο να πάρει χώρο στους ίδιους τους αγωνιστικούς χώρους. Στο αίτημά μας, ύψωσαν την ουδέτερη σημαία την πέμπτη ημέρα του πολέμου.
Στη συνέχεια, η Lesia Tsurenko και εγώ καταβάλαμε πολλές προσπάθειες, καθώς η Elina (Svitolina) βρισκόταν τότε σε άδεια μητρότητας και ήμασταν μόνες εκείνη τη στιγμή. Προσπάθησα πολύ για να αποκλείσω τους Ρώσους και Λευκορώσους από τα τουρνουά.
Δυστυχώς, δεν τα κατάφερα, γιατί δεν μπορούμε να παρακάμψουμε ούτε τους κανόνες ούτε τους νόμους. Θεώρησαν ότι οι μεμονωμένοι παίκτες δεν φέρουν ευθύνη για τις πράξεις της χώρας τους. Τουλάχιστον καταφέραμε να τους πιέσουμε να δηλώσουν δημόσια θέση, γιατί όταν αντιπροσωπεύεις μια χώρα επιτιθέμενη, πρέπει να έχεις μια στάση.
Αν τους υποστηρίζεις, εντάξει, είναι το δικαίωμά σου, αλλά πες το για να το μάθει ο κόσμος. Αυτό δεν συνέβη. Πολλοί παίκτες αλλάζουν πλέον εθνικότητα, κάτι που για μένα είναι ένα θετικό σημάδι.
Όταν κάποιος αλλάζει εθνικότητα, πολλοί άνθρωποι λένε: "Μήπως είπε κάτι για τον πόλεμο;" Και εγώ λέω: "Εντάξει, δεν είπε τίποτα, αλλά έχει ήδη κάνει αυτό το απίστευτο βήμα. Δεν αντιπροσωπεύει πλέον αυτή τη χώρα, και πιθανότατα δεν θα την αντιπροσωπεύσει ποτέ ξανά, και για μας, αυτό είναι ήδη μια νίκη."
Υπάρχει πρόοδος. Ακόμα κι αν οι παίκτες αγωνίζονται με ουδέτερη σημαία, αυτό δημιουργεί μια κάποια αμηχανία γιατί ο κόσμος ξέρει πάντα από πού προέρχονται. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, παρά μόνο να συνεχίσουμε να τονίζουμε την ουδετερότητά τους, γιατί αυτό είναι που επικρατεί σήμερα.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, δεν είχα τις απαραίτητες γνώσεις για να κάνω ό,τι κάνω σήμερα. Ήμουν ένα 19χρονο κορίτσι που προσπαθούσε να κάνει ό,τι μπορούσε. Μου κόστισε πολλή ενέργεια, αλλά το υπέμεινα, γιατί αυτό που συνέβαινε ήταν για μένα απαράδεκτο.
Θα προσπαθήσω να κάνω ό,τι μπορώ, θα απευθυνθώ στα όργανα που μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση να μην επιστραφούν οι σημαίες τους, αλλά ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτό δεν θα συμβεί. Αργά ή γρήγορα, όλοι γνωρίζουμε ότι θα συμβεί. Ελπίζω αυτή η στιγμή να έρθει όσο πιο αργά γίνεται», δήλωσε έτσι η Kostyuk για το μέσο Tribuna.
