« Ένιωθα σαν να τρελαίνομαι», ο Ruusuvuori αναφέρει το θέμα της ψυχικής υγείας
Ο Emil Ruusuvuori έπεσε στη 247η θέση παγκοσμίως. Ο Φινλανδός, παλιότερα 37ος στην ATP, πέρασε την αρχή του έτους 2025 στο Circuit Challenger, προσπαθώντας να βρει ξανά τη γεύση της ζωής και του τένις.
Διότι ο 26χρονος παίκτης, που είχε κάπως εξαφανιστεί από το προσκήνιο, δεν έζησε μόνο ευχάριστες στιγμές. Σε μια πολύ μακρά επιστολή που έγραψε και δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της ATP, ο Ruusuvuori ανέφερε την ψυχική του υγεία, η οποία έχει επηρεάσει σημαντικά την καριέρα του. Πέρυσι, είχε τερματίσει τη σεζόν του στα τέλη Ιουλίου μετά το τουρνουά της Ουάσιγκτον.
«Την περσινή χρονιά, για τέσσερις μήνες και μισό, δεν άγγιξα ρακέτα, αλλά όχι για τον λόγο που θα περίμενε κανείς. Ήταν λόγω της ψυχικής μου υγείας. Άρχισα να ξεχνώ ορισμένα πράγματα.
Το σώμα μου βρισκόταν σε ένα μέρος, αλλά το μυαλό μου ήταν αλλού. Αυτό κυμαινόταν από κάτι τόσο απλό όσο το να ξεχνώ τη ρακέτα μου μέχρι κρίσεις πανικού. Ήξερα ότι η κατάσταση είχε προχωρήσει πολύ όταν στο Roland-Garros, αυτά που συνέβαιναν στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια των τουρνουά άρχισαν να επηρεάζουν τη ζωή μου εκτός γηπέδου.
Δεν μπορούσα να κοιμηθώ καλά, σε σημείο που έβλεπα εφιάλτες. Ξυπνούσα με ιδρώτα, με την καρδιά μου να κτυπά πολύ δυνατά, χωρίς να μπορώ να αναπνεύσω. Ένιωθα σαν να τρελαίνομαι. Ξυπνούσα το πρωί για να προπονηθώ, αλλά δεν ήμουν εκεί. Είχε γίνει θέμα ρουτίνας.
Στον αγώνα μου στον πρώτο γύρο στο Παρίσι, ένιωσα σαν να μην ήμουν πραγματικά στο γήπεδο. Προσπάθησα να πάρω μια ή δύο εβδομάδες άδεια για να δω αν αυτό θα με βοηθούσε, πριν να πάω στο Surbiton για ένα τουρνουά Challenger στο γρασίδι.
Αντί για αυτό, έπαθα κρίση πανικού στο γήπεδο. Θα σας έλεγα τι ένιωσα, αλλά δεν θυμάμαι πραγματικά τον αγώνα. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αυτά τα πράγματα ήταν τρομακτικά. Άρχισα να έχω κρίσεις πανικού και εκτός γηπέδου, ακόμη και όταν οδηγούσα», ανέφερε αρχικά ο Ruusuvuori.
«Κατά τη διάρκεια του Wimbledon, έπρεπε να σταματήσω στην άκρη του δρόμου, να κατέβω από το αυτοκίνητο μερικές φορές γιατί ένιωθα ότι θα λιποθυμήσω. Δεν είχα κανέναν έλεγχο.
Κατάφερα να φτάσω στον τρίτο γύρο του τουρνουά, αλλά κατά τη διάρκεια του αγώνα μου με τον Giovanni Mpetshi Perricard, έχασα την πνευματική μου συνείδηση. Θυμάμαι μόνο ότι ήθελα να τρέξω έξω από το γήπεδο.
Η πρώτη φορά που μίλησα για την ψυχική μου υγεία σε έναν επαγγελματία ήταν πριν από δέκα χρόνια, αλλά οι δυσκολίες μου έγιναν πρόβλημα πιο πρόσφατα. Πριν τρία χρόνια, στο Μαϊάμι, έπαθα για πρώτη φορά πραγματική κρίση πανικού.
Η γραμμή είναι τόσο λεπτή μεταξύ μιας φυσιολογικής νευρικότητας και κάτι πιο σοβαρού. Είναι φυσιολογικό να είσαι νευρικός για έναν αγώνα, και μπορεί να αρχίσεις να ιδρώνεις, για παράδειγμα. Αλλά εκεί, ήταν κάτι διαφορετικό.
Το καλοκαίρι, άρχισα να συμβουλεύομαι τον ψυχολόγο μου μία φορά την εβδομάδα και μίλησα για τα προβλήματά μου στην οικογένειά μου καθώς και στους πολύ στενούς φίλους μου, κάτι που με βοήθησε πολύ. Ένας από τους πιο κοντινούς μου φίλους έζησε κάτι παρόμοιο, κάτι που με έκανε να καταλάβω ότι δεν ήμουν μόνος σ' αυτή την κατάσταση.
Αυτός είναι εν πολλοίς ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να διηγηθώ την ιστορία μου στην αρχή του μήνα σε ένα βίντεο στα φινλανδικά. Είναι πολύ ενδιαφέρον για μένα να έχω αυτήν τη συζήτηση με διαφορετικά άτομα, να προσπαθώ να ευαισθητοποιήσω για την ανάγκη να ξεφορτωθεί αυτή η ιδέα ότι είναι κατά κάποιο τρόπο ντροπή να μιλάμε για την ψυχική υγεία.
Όλοι γνωρίζουν αυτές τις στιγμές. Αυτό που μετράει είναι ο τρόπος που τα διαχειριζόμαστε. Όταν το βίντεο δημοσιεύτηκε, ήταν σαν να είχα σηκώσει βάρος από τους ώμους μου, γιατί ένιωθα ότι πάντα προσποιούμουν μπροστά στους ανθρώπους. Ήταν τόσο δύσκολο. Δεν μπορούσα να το κάνω πια. Δεν ένιωθα ικανός να είμαι ειλικρινής και αυτό με βάραινε.
Έλαβα πολλά πολύ θετικά μηνύματα. Ο καθένας έχει τις δικές του δυσκολίες να ξεπεράσει. Μερικοί άνθρωποι μου είπαν ότι ήταν θαρραλέο εκ μέρους μου να το κάνω και ότι αυτό τους βοήθησε, και αυτό με άγγιξε πολύ.
Αν η ιστορία μου βοηθάει έστω και ένα άτομο, αυτό αξίζει τον κόπο. Ο κύριος στόχος μου είναι να γνωρίζουν οι άνθρωποι ότι πρέπει να φροντίζουν το μυαλό τους και τον εαυτό τους.
Αυτή είναι η κλείδα. Αν δεν είστε καλά, δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να βοηθάτε εσάς. Μην κρατάτε τα πάντα μέσα σας. Είναι φυσιολογικό να είστε λυπημένοι. Είναι φυσιολογικό να περνάτε μια κακή μέρα.
Αλλά μην ξεχνάτε ποτέ ένα πράγμα: οι δύσκολες στιγμές δεν διαρκούν για πάντα», ανέπτυξε κυρίως τις τελευταίες ώρες. Βρείτε ολόκληρη την επιστολή του Ruusuvuori στην επίσημη ιστοσελίδα της ATP.
