Ένας παίκτης Τοπ 150 μιλά για την ψυχική του δυσφορία που σχετίζεται με το τένις
Η ψυχική υγεία είναι ένα θέμα που συζητείται όλο και περισσότερο στον κόσμο του επαγγελματικού τένις, ιδίως χάρη στη Ναόμι Οσάκα και τον Αντρέι Ρουμπλέφ.
Ο Φεντερίκο Αγκουστίν Γκόμεζ, 135ος κόσμου, μίλησε επίσης για την κατάστασή του.
Αν και δεν βρίσκεται σε καταστροφική κατάσταση όσον αφορά το τένις του, ο Αργεντινός δήλωσε ότι αναρωτιέται αν αξίζει όλο αυτό τον κόπο.
«Το άθλημα που μου τα έδωσε όλα και ταυτόχρονα μου αφαίρεσε τόσα άλλα πράγματα.
Λυπάμαι που άγγιξα τον πάτο, αλλά ταυτόχρονα θέλω να κρατηθώ από αυτήν την κατάσταση για να πάρω φόρα και να σηκωθώ για να επιστρέψω στην επιφάνεια.
Δεν μπόρεσα να μιλήσω σε κανέναν, οπότε έψαξα την καλύτερη επιλογή κατά την άποψή μου.
Αυτό μπορεί να εκπλήξει πολλούς ανθρώπους, αλλά το 2024 ήταν αναμφισβήτητα η καλύτερη χρονιά της καριέρας μου στο τένις, αλλά ταυτόχρονα η χειρότερη χρονιά σε προσωπικό επίπεδο, και αυτή η τελευταία περίοδος δεν αποτέλεσε εξαίρεση.
Τους τελευταίους έξι μήνες ήταν από τους πιο δύσκολους που βίωσα ποτέ ως άνθρωπος.
Ζω με σκέψεις να σταματήσω εντελώς το τένις, να αναρωτιέμαι πραγματικά αν όλα αυτά αξίζουν τον κόπο και ακόμη και πολλές φορές αυτοκτονικές σκέψεις να μην θέλω να ζήσω πια και να φύγω από αυτόν τον κόσμο, οι οποίες είναι πολύ δύσκολες να εκφραστούν για μένα.
Είναι δύσκολο για μένα να γράφω όλα αυτά χωρίς να ξεσπάω σε δάκρυα, αλλά πιστεύω ότι είναι η καλύτερη απόφαση που μπορούσα να πάρω αυτή τη στιγμή για να απαλλαγώ από αυτό το τεράστιο βάρος που αισθάνομαι πάνω μου και που μου τρώει το μυαλό 24/7.
Δεν γράφω όλα αυτά για να ψάχνω μερικά λεπτά δόξας, αλλά τα γράφω για να ξέρετε και να καταλάβετε ότι όλοι έχουμε εσωτερικές μάχες που βιώνουμε, ακόμα κι αν δεν δείχνονται ή κρύβονται καθημερινά.
Ελπίζω ότι αφού ανοιχτώ λίγο (κάτι που είναι τόσο δύσκολο για μένα), μπορώ να νιώσω λίγο καλύτερα με τον εαυτό μου και να μπορέσω να ζήσω λίγο πιο ήρεμα κάνοντας αυτό που αγαπώ, δηλαδή να παίζω τένις.
Είμαι ευγνώμων που έχω ανθρώπους γύρω μου που προσπαθούν να φέρνουν το καλύτερο από εμένα, ακόμη κι αν είναι ένα πολύ δύσκολο έργο.
Όπως έχω πει ήδη, με λυπεί πολύ να ανοιχτώ με αυτόν τον τρόπο, αλλά ένιωσα την ανάγκη να σας μιλήσω λίγο για την κατάστασή μου.
Πάντα ψάχνω την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Θα δουλέψω για να ξαναβρώ αυτήν την συναισθηματική ευημερία που ένιωθα κάποτε.»