Ιστορία - Από πού προέρχεται η παράδοση της βουτιάς του πρωταθλητή στην πισίνα της Βαρκελώνης;

Κάθε χρόνο, ο νικητής του ATP 500 στη Βαρκελώνη σηκώνει το τρόπαιό του και στη συνέχεια κατευθύνεται προς την πισίνα. Συνηθίζεται ο πρωταθλητής να βουτάει στην πισίνα μαζί με τα αγόρια και τα κορίτσια της μπάλας στο τέλος του τελικού.

Η παράδοση ξεκίνησε το 1991, όταν ο Emilio Sanchez Vicario, ηλικίας τότε 25 ετών, σπρώχτηκε αυθόρμητα στο νερό από τα αγόρια και τα κορίτσια της μπάλας για να γιορτάσει τη νίκη του επί του Sergi Bruguera στον τελικό (6-4, 7-6, 6-2). Ο Carlos Costa ακολούθησε το παράδειγμα το 1992, και κάθε νικητής έκανε το ίδιο κάθε χρόνο από τότε.

Casper Ruud: "Υπάρχει κάτι ξεχωριστό σε αυτό, αυτό είναι σίγουρο. Σαν ένα έξτρα βραβείο για να μπορείς να κερδίσεις. Είναι κάτι που ελπίζεις να κάνεις την Κυριακή".

Κάρλος Κόστα (νικητής το 1992): "Ήμουν σε μια γωνία γύρω από την πισίνα και ήξερα ότι έπρεπε να πηδήξω. Και τότε ο μικρός μου αδελφός με πήρε στους ώμους του και πηδήξαμε μαζί. Είναι καλό πράγμα για τα μέλη του συλλόγου και για τους πρωταθλητές. Κάθε φορά που ένας πρωταθλητής βουτάει, νιώθω ότι είναι η στιγμή που αγαπάει ο σύλλογος".

David Ferrer (διευθυντής τουρνουά): "Τώρα είναι μέρος του τουρνουά. Είναι μια από τις καλύτερες παραδόσεις και ένα από τα καλύτερα τένις κλαμπ στον κόσμο, σίγουρα".