« Αυτό μου έδειξε ότι δεν ήμουν τόσο μακριά από τη νίκη μεγάλων τίτλων», η Βέκιτς αναπολεί το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού
Η Ντόνα Βέκιτς πέτυχε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας της πέρυσι στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η σημερινή 22η παγκοσμίως, που γιορτάζει τα 29α της γενέθλια σήμερα 28 Ιουνίου, είχε αγωνιστεί στους ημιτελικούς του Γουίμπλεντον πριν συνεχίσει με ένα ασημένιο μετάλλιο στο Παρίσι, μετά από νίκες στο απλό εναντίον της Λούτσια Μπρονζέτι, της Μπιάνκα Αντρεέσκου, της Κόκο Γκαφ, της Μάρτα Κόστουκ και της Άννα Καρολίνα Σμιντλόβα.
Στον τελικό, ωστόσο, ηττήθηκε από την Ζενγκ Κινγουέν σε δύο σετ, αλλά κέρδισε ένα μετάλλιο για τη χώρα της, την Κροατία. Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη νίκη του ασημένιου, η Βέκιτς αναπολεί αυτή τη στιγμή που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη της.
«Μετά το Γουίμπλεντον, ήμουν στην Κροατία, και όλοι μου μιλούσαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό μου έδωσε τη θέληση να τα πάω καλά εκεί. Είναι κάτι που πραγματικά με ενθάρρυνε. Αφού κέρδισα το μετάλλιο, ήταν σαν να αφαιρέθηκε μια τεράστια πίεση από τους ώμους μου, γιατί είχα πραγματοποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά μου από τότε που άρχισα να παίζω τένις.
Έλεγα στον εαυτό μου: ’Εντάξει, νιώθω πιο χαλαρή. Αν δεν κερδίσω άλλους τίτλους, δεν πειράζει.’ Αλλά, από την άλλη πλευρά, αυτό μου έδειξε επίσης ότι δεν ήμουν τόσο μακριά από τη νίκη μεγάλων τίτλων. Αυτό μόνο ενίσχυσε το κίνητρό μου να συνεχίσω να δίνω τα πάντα.
Ειλικρινά, δεν βλέπω τον εαυτό μου να συνεχίζει για πολύ ακόμα στο κύκλωμα, αλλά έχω ακόμα ενέργεια μέσα μου. Όσο είμαι υγιής, αυτό είναι το πιο σημαντικό», δήλωσε για το Tennis Channel.
Κύπελλο Ντέιβις: ανάμεσα σε μεταρρυθμίσεις, κριτικές και εθνική κουλτούρα 
Το παράδοξο που διχάζει το τένις: ανάμεσα σε εξαντλημένους παίκτες, κορεσμένο καλεντάρι και επιδείξεις που πολλαπλασιάζονται 
Διαμόρφωση μελλοντικών πρωταθλητών: εστίαση στην παρακμή του γαλλικού δημόσιου μοντέλου απέναντι στις ιδιωτικές ακαδημίες 
Απειλεί το padel το τένις; Εμβάθυνση στην επανάσταση που ταράζει την καθιερωμένη τάξη